ដំណាំស្វាយចន្ទី(Cashew crops)

         ស្វាយចន្ទីជាប្រភេទដំណាំយកផ្លែ និងគ្រាប់។ ដំណាំនេះ មិនមែនមាន តែក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងទេ គឺមាននៅប្រទេសតំបន់តូពិចជាច្រើនបានដាំដំណាំ នេះ ហើយគេបានធ្វើការអភិវឌ្ឍដំណាំនេះផងដែរ ព្រោះបច្ចុប្បន្នសេចក្តីត្រូវ ការលើផលិតផលនៃដំណាំស្វាយចន្ទីកំពុងតែកើនឡើងជាលំដាប់។


    
    ដំណាំស្វាយចន្ទីត្រូវបានកសិករដាំដើម្បីយកគ្រាប់ក្រៅពីនោះគេអាចធ្វើជាទឹកផ្លែឈើដំណាប់ទឹកខ្មេះនិងអាចហូបដោយផ្ទាល់ ។ ដំណាំស្វាយចន្ទីក៏ជាដំណាំពេញនិយមមួយសម្រាប់កសិករព្រោះជាដាំណាំ ដែលស្រួលដាំដុះនិងមិនរើសទីតាំង ។ 
 



       ដើមស្វាយចន្ទីមានសាច់ឈើរឹងមធ្យម និងមានសំបកពណ៌ត្នោតប្រផេះ ហើយមានកម្ពស់ពី ៦-១២ម និង មានអង្កត់ផ្ចិតពី ៣០,៤៦- ៩១,៤៩ស.ម។ ដើមស្វាយ ចន្ទ័បែកមែកសាខា ដែល អង្កត់ផ្ចិត នៃការបែកមែក មានពី ៤-១២ម មានបែក ខ្នែងជាច្រើន និងមានមែក តូចៗជាច្រើនទៀតដុះចេញពីមែកជាប់ដើម។

      


          ឫសសា្វយចន្ទីអាចចាក់ចូលទៅក្នុងដីបានជម្រៅ ៣-៤ម៉ែត្រ ។ ឫសចំហៀងរបស់ ស្វាយចន្ទីដុះលូតលាស់ទៅតាមអាយុរបស់វា គឺនៅអាយុ ១,៥ឆ្នាំ បែកបាន ១,២ម៉េត្រ នៅអាយុ ២.៥ ឆ្នាំ បែកបាន ៤,៦ម៉ែត្រ នៅអាយុ ៣,៥ឆ្នាំ បែកបាន៥,៦ម៉ែត្រ និងនៅអាយុ ៦ឆ្នាំ បែកបាន ៧,៣ម៉ែត្រ ។


        ស្លឹកស្វាយចន្ទីមានជាប្រភេទស្លឹកឆ្លាស់គ្នា មានពណ៌បៃតងរាងទ្រវែង និងរមូរខាងចុងដូចស្លឹកប៉ោម ដែលមានបណ្តោយពី ១០-១២ស.ម និងទទឹង ៥-៥,៧ស.ម ហើយមានទ្រនុងអណ្ដែតចេញពីផ្ទៃស្លឹក មានក្លិនប្រហើរ មានឆ្នូត ពណ៌ស៊ីជម្ពូ ឬក្រហមចាស់អាស្រ័យទៅតាមពូជ។
    
        កញ្ចំផ្កាស្វាយចន្ទីមានលក្ខណៈជាចង្កោមមានទ្រង់ទ្រាយប្រហែលផ្កាស្វាយដែរ ។ ដំណាំស្វាយចន្ទីចេញផ្កាចាប់ពីអាយុ ២ ឆ្នាំ ផ្កាវា ចេញនៅតាមចុងមែក។ ផ្កាមានលក្ខណៈជាចង្កោម ដែលក្នុងមួយចង្កោមៗ មានផ្កាឈ្មោល និងផ្កាទ្វេភេទ។ នៅក្នុងមួយចង្កោមផ្កាមានផ្កាឈ្មោលប្រមាណ ៧៥,១ភាគរយ និងផ្កាទ្វេភេទ ២៤,៩%។
           

        
        គ្រាប់ស្វាយចន្ទី ឋិតនៅខាងក្រៅផ្លែ។ លក្ខណៈរបស់គ្រាប់មានរូបរាង ដូចជាគ្រាប់សណ្ដែក ឬរាង ដូចតម្រងនោម បែងចែក កូទីលេដុង ជាពីរស្មើគ្នា។ ពេលក្តិប មានពណ៌ស៊ីជម្ពូ បន្ទាប់មកមានពណ៌បៃតង នៅពេល លូតលាស់ធំធាត់ ដល់កំរិត វាប្រែជាពណ៌ ប្រផេះ និងពណ៌ត្នោតចាស់។





ការចិញ្ចឹមសត្វមាន់(Raising Chickens)

         ស្វែងយល់ពីរបៀបចិញ្ចឹមមាន់លក្ខណៈគ្រួសារនិងជំងឺដែលកើតលើសត្វមាន់


        


     ការចិញ្ចឹមមាន់លក្ខណៈគ្រួសារជាមុខរបរមួយដែលអាចផ្ដល់ប្រាក់ចំណូលទៀងទាត់ប្រើប្រាដើមទុនតិចរយៈពេលខ្លីក្នុងការចិញ្ចឹមមានទីផ្សារខ្ពស់និងសមស្របសម្រាប់ស្ត្រីអាចឆ្លៀតពេលពីការងារផ្ទះ ។ ប៉ុន្តែស្របពេលនឹងទទួលបានផលលឿនការចិញ្ចឹមមាន់ក៏ជួបនូវផលវិបាកដែរបើសិនចិញ្ចឹមដោយគ្មានបច្ចេកទេសត្រឹមត្រូវអាចបង្កឲ្យមាន់កើតជំងឺផ្សេងៗ។ នេះបើតាមសៀវភៅបច្ចេកទេសចិញ្ចឹមមាន់របស់ក្រសួងកសិកម្មរុក្ខាប្រមាញ់ និងនេសាទ ។ 




     កសិករត្រូវរៀបចំសម្ភារចិញ្ចឹមមាន់ដូចជា ទ្រុងមាន់ និងទីធ្លាររៀបចំទ្រុងមាន់ឲ្យបានត្រឹមត្រូវ​ ដើម្បី ជៀសវាងហានិភ័យនៃការឆ្លងជំងឺផ្សេងៗ ។ បន្ទាប់ពីជ្រើសកន្លែងសម្រាប់ដាក់ទ្រុងហើយត្រូវជ្រើសរើស ពូជដែលមានសុខភាពល្អមានមាឌធំដែលមានផលិតភាពខ្ពស់ ។ សម្រាប់មានពូជបាត្រូវជ្រើសមាន់ស្គួយ មាន់កណ្ដូង មាន់ប្រជល់ និង មាន់បង្កាត់ក្នុងស្រុក ។ ដោយឡែកមាន់មេត្រូវជ្រើសមាន់សំពៅមាន់ក្រញាស់ មាន់ចែ និង មាន់បង្កាត់ក្នុងស្រុក ។ 



     គុណសម្បត្តិនៃការជ្រើសរើស ពូជមាន់ក្នុងស្រុកធន់នឹងជំងឺ និងអាកាសធាតុ ។ ងាយស្រួលផ្ដល់ចំណី និងថែទាំ ។ មាន់ខ្មែរមានតម្លៃខ្ពស់ងាយស្រួលលក់ព្រមទាំងសាច់មាន់មានរសជាតិឆ្ងាញ់ស្របតាមតម្រូវការក្នុងស្រុក ។ 




     ការផ្ដល់ចំណីត្រូវផ្ដល់ចំណីដែលមានជីវជាតិ និងបរិមាណគ្រប់គ្រាន់ដើម្បីអាចឲ្យមានសុខភាពល្អ និង ធំធាត់ លឿន ។ កសិករអាចកាត់បន្ថយនិងសន្សំសំចៃក្នុងការចំណាយដោយប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើមដែលងាយរកធ្វើជាចំណីមាន់ដូចជាស្រូវ អង្ករ កន្ទក់ ចុងអង្ករ កូន ត្រី ជន្លេន និង គ្រាប់ ធញ្ញជាតិ ជាដើម ។ 



     ការផ្ដល់ចំណី សម្រាប់កូនមាន់ ( អាយុ តិចជាង ១០ ថ្ងៃ ) ត្រូវផ្ដល់ចំណីសម្រេច និងផ្ដល់ចំណី ៣-៤ ដងក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងបរិមាណ២៥០ ក្រាម ។ សម្រាប់មាន់ជំទង់ និងមាន់ ធំ គួរផ្ដល់ ចំណីប្រភេទសម្រេច ៣០ ភាគរយលាយវត្ថុធាតុដើមក្នុងស្រុក ៧០ ភាគរយ ដូចជា កន្ទក់ ចុងអង្ករ ស្រូវ ពោត ជាដើម និង គួរផ្ដល់ចំណី ២-៣ ដងក្នុងមួយថ្ងៃ ។ ក្រៅពីការផ្ដល់ចំណីត្រូវផ្ដល់ទឹកស្អាតឲ្យបានគ្រប់គ្រាន់ទាំងមាន់ តូចនិងមាន់ធំជាមធ្យមសម្រាប់មាន់ជំទង់អាចផឹកទឹកក្នុងបរិមាណ ៤ លីត្រក្នុងមួយថ្ងៃ ។ 



     ដើម្បី កាត់បន្ថយការឆ្លងជំងឺនានាកសិករត្រូវសម្អាតទ្រុងសម្លាប់មេរោគក្នុងទ្រុង និងទីធ្លារទ្រុងឲ្យ បានទៀងទាត់ ។ យើងអាចសង្កេតមើលពីសភាពមាន់ដែលមានសុខភាពមិនល្អតាមរយៈមាន់មាន សភាពស្គមមាន់សំកុកមិនស៊ីចំណីនិងស្ពឹកស្រពន់ ឬ មាន់អាចក្អក កណ្ដាស់ និ ដកដង្ហើមញាប់ ។  ភាគច្រើនប្រភេទជំងឺដែលកើតមានចំពោះសត្វមាន់ដូចជា ការស្លាប់ ស្រួចស្រាវ ធ្វើ ឲ្យមាន់ស្លាប់យ៉ាងរហ័ស ជំងឺផ្លូវដង្ហើម ជំងឺរលាកពោះវៀន បញ្ហាប្រព័ន្ធប្រសាទ បញ្ហាលើស្បែក ។ ដោយឡែកសម្រាប់វិធានការងារជំងឺទាំងនេះត្រូវធ្វើ អនាម័យ និង ចាក់ វ៉ាក់សាំង ។ 

     សម្រាប់រយៈពេលទទួលផលវាអាស្រ័យលើការថែទាំនិងការចិញ្ចឹម ។ មាន់ជាអាហារដ៏ពេញនិយម សម្រាប់កម្ពុជាមិនថា ស៊ុត សាច់ ដែល អាចយកទៅច្នៃធ្វើជាម្ហូបបានយ៉ាងច្រើនមុខ ។ ក្រៅពីសាច់ និង ស៊ុត អាច ធ្វើជាអាហារ លាមកមាន់ជាជីមានអត្ថប្រយោជន៍ច្រើនដល់ដំណាំដាំដុះផ្សេងៗ ៕


 

ល្ពៅ

 ល្ពៅគឺជាបន្លែពណ៌ទឹកក្រូចដែលមានជីវជាតិខ្ពស់។ វាមានកាឡូរីទាប ប៉ុន្តែសំបូរទៅដោយវីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែ ដែលទាំងអស់នេះមាននៅក្នុងគ្រាប់ពូជ ស្លឹក និងទឹករបស់វាផងដែរ។ មានវិធីជាច្រើនដើម្បីបញ្ចូលល្ពៅទៅក្នុងរបបអាហារប្រចាំថ្ងៃ ដូចជា បង្អែម ស៊ុប សាឡាត់ គ្រឿងរក្សាគុណភាព និងសូម្បីតែជំនួសប៊ឺ។នៅទីនេះយើងពិនិត្យមើលអត្ថប្រយោជន៍ជាច្រើននៃល្ពៅផ្តល់នូវជាតិបំប៉ន ដែលធ្វើឱ្យមានសុខភាពល្អ។



អត្ថប្រយោជន៍
ល្ពៅមានអត្ថប្រយោជន៍ដ៏អស្ចារ្យជាច្រើនរួមទាំងការក្លាយជាប្រភពដ៏ល្អបំផុតមួយនៃបេតាការ៉ូទីន។ បេតាការ៉ូទីន គឺជាសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្មដ៏មានឥទ្ធិពលដែលផ្តល់ឱ្យបន្លែ និងផ្លែឈើពណ៌ទឹកក្រូចស្រស់ ។ រាងកាយបំលែងបេតាការ៉ូទីនឱ្យទៅជាវីតាមីនអា។ ការទទួលទានអាហារដែលមានបរិមាណបេតាការ៉ូទីនខ្ពស់អាចមានគុណប្រយោជន៍ដូចជា កាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការវិវត្តទៅជាប្រភេទមហារីកមួយចំនួន ផ្តល់ការការពារប្រឆាំងនឹងជំងឺហឺត និងជំងឺបេះដូង ការថយចុះហានិភ័យនៃការចុះខ្សោយនៃភ្នែកដែលទាក់ទងនឹងអាយុ។ ការសិក្សាជាច្រើនបានលើកឡើងថាការទទួលទានអាហារពីប្រភពរុក្ខជាតិដូចជា ល្ពៅអាចកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃការធាត់ និងអត្រាមរណភាពទូទៅ។ វាក៏អាចជួយមនុស្សម្នាក់ឱ្យចៀសផុតពីជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជំងឺបេះដូង ជំរុញអោយស្បែក និងសក់មានសុខភាពល្អ បង្កើនថាមពល និងសន្ទស្សន៍ទម្ងន់រាងកាយមានសុខភាពល្អ (BMI) ។

ការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញពីអត្ថប្រយោជន៍សុខភាពដូចខាងក្រោមៈ
គ្រប់គ្រងសម្ពាធឈាម៖ ការបរិភោគល្ពៅ គឺល្អសម្រាប់បេះដូង។ ជាតិសរសៃ ប៉ូតាស្យូម និងវីតាមីនសេ នៅក្នុងល្ពៅសុទ្ធតែជួយដល់សុខភាពបេះដូង។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាឆ្នាំ ២០១៧ លើអ្នកចូលរួម ២,៧២២ នាក់បានលើកឡើងថាការទទួលទានជាតិប៉ូតាស្យូមគ្រប់គ្រាន់អាចមានសារសំខាន់ក្នុងការព្យាបាលជំងឺលើសឈាម។ ជំងឺលើសឈាម គឺជាកត្តាហានិភ័យនៃជំងឺបេះដូង និងសរសៃឈាម។ ជាធម្មតាការកាត់បន្ថយការទទួលទានសូដ្យូមទាក់ទងនឹងការញ៉ាំអាហារដែលមានជាតិអំបិលតិចតួច ឬគ្មាន។

កាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីក៖ ការសិក្សាឆ្នាំ ២០១៦ បានបង្ហាញពីទំនាក់ទំនងវិជ្ជមានរវាងរបបអាហារដែលសំបូរទៅដោយបេតាការ៉ូទីន និងការទប់ស្កាត់ដុំសាច់មហារីកក្រពេញប្រូស្តាត។ លទ្ធផលនៃការសិក្សាឆ្នាំ ២០១៤ ក៏បានបង្ហាញផងដែរថាបេតាការ៉ូទីនបានពន្យឺតដល់ការវិវត្តនៃជំងឺមហារីកពោះវៀននៅក្នុងប្រជាជនជប៉ុន។

ការការពារ និងគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម៖ ការរួមបញ្ចូលល្ពៅនៅក្នុងរបបអាហារអាចជួយមនុស្សឱ្យគ្រប់គ្រងជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាម។ ការសិក្សាឆ្នាំ ២០១៩ បង្ហាញថាការរួមផ្សំនៃរុក្ខជាតិចម្រាញ់ពីរដែលមួយនៅក្នុងនោះជាប៉ូលីសាក់ការីតដែលនៅក្នុងផ្លែល្ពៅធ្វើឱ្យកម្រិតជាតិស្ករក្នុងឈាមធ្លាក់ចុះ។ ទោះបីជាការសិក្សាមិនបានទាក់ទងនឹងមនុស្សក៏ដោយការស្រាវជ្រាវបានបង្ហាញពីសក្តានុពលមួយចំនួននៃសមាសធាតុរុក្ខជាតិទាំងនេះដើម្បីកំណត់ពីជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទី ២ ។

ការពារពីបញ្ហាភ្នែកទាក់ទងនឹងអាយុ៖ ល្ពៅមានផ្ទុកនូវសារធាតុប្រឆាំងអុកស៊ីតកម្ម។ វីតាមីនC វីតាមីនE និងបេតាការ៉ូទីនជួយដល់សុខភាពភ្នែក និងការពារការបំផ្លាញដល់មនុស្សវ័យចំណាស់។ វិទ្យាស្ថានភ្នែកជាតិបានធ្វើការពិសោធន៍ព្យាបាលនៅឆ្នាំ ២០១៩ ដែលមានឈ្មោះថាការសិក្សាទាក់ទងនឹងជំងឺភ្នែកទាក់ទងនឹងអាយុ (AREDS) ។ លទ្ធផលបានបង្ហាញថាកំរិតខ្ពស់នៃវីតាមីនC វីតាមីE និងបេតាការ៉ូទីនមានទំនាក់ទំនងទៅនឹងការថយចុះហានិភ័យនៃការចុះខ្សោយនៃភ្នែកដែលទាក់ទងនឹងអាយុ។



អាហារូបត្ថម្ភ

យោងទៅតាមទិន្នន័យ FoodData របស់ USDA បានអោយដឹងថាល្ពៅឆ្អិន ឬស្ងោរ ២៤ ក្រាម ដោយគ្មានអំបិលមានផ្ទុកនូវ ប្រូតេអ៊ីន ១,៧៦ ក្រាម ជាតិសរសៃ ២,៧ ក្រាម ៤៩ កាឡូរី (kcal) ខ្លាញ់ ០,១៧ ក្រាម កូលេស្តេរ៉ុល ០ ក្រាម កាបូអ៊ីដ្រាត ១២ ក្រាម។ ល្ពៅក៏ផ្តល់នូវវីតាមីន និងសារធាតុរ៉ែសំខាន់ៗជាច្រើនរួមមាន វីតាមីនអា វីតាមីន C វីតាមីនអ៊ី Riboflavin ប៉ូតាស្យូម ស្ពាន់ធ័រ ម៉ង់ហ្គាណែស Thiamin វីតាមីន B-6 Folate អាស៊ីត Pantothenic ដែក Niacin ម៉ាញ៉េស្យូម ផូស្វ័រ។ ល្ពៅ គឺជាប្រភពដ៏អស្ចារ្យនៃជាតិសរសៃ។ ការទទួលទានជាតិសរសៃត្រូវបានណែនាំចន្លោះពី ២៥ ក្រាមទៅ ៣៨ ក្រាមក្នុងមួយថ្ងៃសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ។ ជាតិសរសៃបន្ថយអត្រានៃការស្រូបយកជាតិស្ករចូលទៅក្នុងឈាម ជំរុញចលនាពោះវៀនឱ្យទៀងទាត់ និងធ្វើឱ្យការរំលាយអាហារដំណើរការរលូន។ ការទទួលទានជាតិសរសៃក៏អាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យនៃជំងឺមហារីកពោះវៀនធំផងដែរ។


របបអាហារ

មានវិធីជាច្រើនដែលមនុស្សអាចញ៉ាំល្ពៅបានច្រើន។ ការចំអិនល្ពៅស្រស់នៅផ្ទះនឹងផ្តល់អត្ថប្រយោជន៍ច្រើនបំផុតសម្រាប់សុខភាពប៉ុន្តែល្ពៅកំប៉ុងក៏ជាជម្រើសដ៏ល្អផងដែរ។ ល្ពៅរក្សាបាននូវគុណប្រយោជន៍ជាច្រើនចំពោះសុខភាពរបស់វានៅក្នុងដំណើរការផលិតជាអាហារកំប៉ុង។ ផលិតផលល្ពៅមួយចំនួន មានលាយស្ករ និងទឹកស៊ីរ៉ូ ដូចនេះមុនពេលដែលលោកអ្នកទិញត្រូវធ្វើការិនិត្យនៅលើសំបកកំប៉ុងជាមុន។ ល្ពៅកំប៉ុងគួរតែមានគ្រឿងផ្សំតែមួយគត់ដែលជាល្ពៅ។        


       

The water hyacinth (កំប្លោក)

        តើកំប្លោកជាអ្វី?



        កំប្លោកគឺជារុក្ខជាតិដុះលើទឹកដែលមានផ្កាពណ៌ខៀវ​ ស្វាយហើយស្អាត។រុក្ខជាតិនេះភាគច្រើនដុះនៅតាមបណ្ដាលប្រទេសក្នុងតំបន់ត្រូពិច។

         រុក្ខជាតិនេះដុះក្នុងទឹកដែលមាននៅគ្រប់ទីកន្លែងនៅស្រុកខ្មែរ ដូចជាតាមស្រះទឹក ត្រពាំង បឹង ស្ទឹង ទន្លេ។ល។ រុក្ខជាតិនេះនៅពេលវាឡើងក្រាស់ មនុស្សនឹងអាចដើរលើវាបាន។  ប៉ុន្តែមិនអាចធ្វើ ដំណើរតាមទូកលើទឹកបានទេហើយក៏មិនអាចនេសាទបានដែរ។  រុក្ខជាតិនេះវាជួយទប់ទឹកមិនឱ្យហូរ។វាជារុក្ខជាតិងាយដុះ និងមានការលូតលាស់លឿនរហ័សដោយក្នុង១សប្តាហ៍ វាអាចបំបែកខ្លួនក្លាយជា២។  កំប្លោកអាចចាត់ទុកជារុក្ខជាតិមួយដែលដុះលឿនជាងគេបំផុតលើលោកនេះ។ ដោយសារការដុះលូតលាស់លឿន កន្លែងខ្លះវាហាក់ដូចជាបង្កជាបញ្ហាទៅវិញ។  វាបានធ្វើអោយមានបញ្ហាដល់បរិស្ថាន   ជីវះចម្រុះ​ និងធ្វើឲ្យទឹកមានជំងឺផងដែរ។  ដែលធ្វើឲ្យប្រជាកសិករគឺមិនអាចយកទឹកមកប្រើប្រាស់នៅលើដំណាំនិងដីរបស់ពួកគេបានទេ។

         តែអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រគិតថា កំប្លោកអាចមានប្រយោជន៍ជាច្រើន។  រុក្ខជាតិនេះជារុក្ខជាតិដែលដុះដោយឯកឯង ពោលគឺគ្មាននរណាទៅត្រូវថែរទាំវាហើយ។  រុក្ខជាតិនេះវាដុះហើយដុះទៀតជាច្រើន ។  ោយសារភាពងាយស្រួលដុះលូតលាស់របស់វា និងការផ្តល់នូវបរិមាណផលជាដើម ស្លឹក និងឫសច្រើន យើងត្រូវចេះទាញយកផលប្រយោជន៍របស់វា ជាពិសេសការប្រើប្រាស់ក្នុងវិស័យកសិកម្ម។

        តើកសិករអាចប្រើប្រាស់វាដើម្បីអ្វី?




         កសិករអាចយកវាធ្វើជាចំណីសត្វដូចជាមាន់ ទា ជ្រូក គោក្របី ជាដើម។ សូបបញ្ជាក់ថា កំប្លោកមានប្រូតេអ៊ីនខ្ពស់ប្រហែល ២០%ដែរ។ប្រជាកសិករក៏អាចចិញ្ចឹមត្រីនៅតាមបឹង និងទន្លេ​ ដើម្បីឲ្យវាសុីកំប្លោកជាចំណី​ ព្រោះត្រីពួកវាចូលចិត្តសុីរុក្ខជាតិនេះណាស់។



        កសិករអាចប្រមូល និងកាត់រុក្ខជាតិដោយប្រើម៉ាស៊ីន។  បន្ទាប់មកគេអាចធ្វើជីដើម្បីឱ្យដំណាំរបស់ពួកគេលូតលាស់បានល្អ ។  ដើម ស្លឹក និងឫសកំប្លោក យកទៅគ្របដី និងគល់ដំណាំ ជួយការពារសំណើមក្នុងដី ការពារស្មៅកុំឲ្យដុះ ផ្តល់ភាពម្លប់ត្រជាក់ដល់សត្វល្អិតមានប្រយោជន៍ក្នុងដី និងពេលរលួយក្លាយជាជីធម្មជាតិ  ដីល្អ។


        ដោយឡែក Biogas International ជាអាជីវកម្មទើបតែកើតថ្មី ដែលបានបង្កើតជាគំនិតច្នៃប្រឌិត ដោយអាចទាញយកធនធានជារុក្ខជាតិមិនមានប្រយោជន៍របស់កំប្លោក ទៅជាផលិតផលដ៏មានអត្ថប្រយោជន៍បំផុតចំពោះមនុស្សទៅវិញ។ កំប្លោកត្រូវបាន Biogas ប្រមូលយកទៅកិនជាមួយនឹងម៉ាស៊ីនកែច្នៃរបស់ខ្លួន ហើយបន្តយកទៅរំលាយទៅជាសារធាតុរាវម្យ៉ាងដែលអាចផ្តល់ជាចំហេះសម្រាប់ចម្អិនអាហារបានយ៉ាងល្អ។


        សម្រាប់កំប្លោកក្នុងទំហំប្រមាណ ២ ឬ៣គីឡូក្រាម អាចឲ្យ Biogas ទាញយកទៅធ្វើជាចំហេះសម្រាប់ចម្អិនអាហារ និងដាំបាយបានមួយពេលយ៉ាងគ្រប់គ្រាន់។ នេះបើយោងតាមអ្នកជំនាញរបស់ Biogas បានបញ្ជាក់ប្រាប់ ខណៈដែលបច្ចុប្បន្ន ក្រុមហ៊ុនកំពុងតែមានដំណើរការម៉ាស៊ីនផលិតជីវៈឧស្ម័ននេះ។

        រីឯផលប្រយោជន៍ផ្សេងៗទៀតដូចជា សរសៃរបស់វា ប្រើជាវត្ថុធាតុដើមសម្រាប់ការធ្វើខ្សែ ធ្វើអង្រឹង ធ្វើកន្ត្រកយួរ និងគ្រឿងសង្ហារឹមផ្សេងៗ។ល។

        កំប្លោក ក៏គេអាចយកទៅប្រើជាឱសថបុរាណផ្សេងៗទៀតដូចជា ឈឺធ្មេញ ឈឺបំពង់ក។ ហើយក៏អាចយកទៅកែច្នៃបន្ថែម ដើម្បីធ្វើជាថ្នាំថែរក្សាសម្រស់ស្បែក និងសាប៊ូកក់សក់ (Shampoo)។

Pages

ដំណាំស្វាយចន្ទី(Cashew crops)

           ស្វាយចន្ទីជាប្រភេទដំណាំយកផ្លែ និងគ្រាប់។ ដំណាំនេះ មិនមែនមាន តែក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងទេ គឺមាននៅប្រទេសតំបន់តូពិចជាច្រើនបានដាំដំណាំ ន...